خرید بذر باریجه
خرید بذر باریجه
باریجه Ferula gumosa گیاهی است که مصارف صنعتی آن در کشورهای غربی فراوان است، ولی متاسفانه ازچگونگی مصرف آن در این کشورها اطلاعی در دسترس نمی باشد. از شیرابة باریجه در تهیة چسب های نامرئی برای چسباندن سنگ های قیمتی نظیر الماس استفاده می شود. باریجه در شمال ایران در بخش های مختلفی از البرز مثل شمال خراسان، فیروزکوه و منطقة لارگسترش دارد.
خرید بذر باریجه در اصفهان
گیاه شناسی و فنولوژی
باریجه گیاهی است پایا، بلند و برخاسته، دارای ساقه ضخیم ریشه غده ای، برگ ها سبز مایل به خاکستری بسیار طویل به شکل روزت، در پایة ساقة گل دهندة کرکینه پوش، گل ها زرد رنگ با گلبرگ های بدون کرک، مجتمع در گل آذین چتر مرکب و پراکنده در طول ساقه، میوه بیضی شکل می باشد.
استانداردهای بذری:
تجدید حیات گیاه از طریق بذر می باشد. وزن هزار دانه 6/16 گرم می باشد. قوة نامیه بدون تیمار سرما دهی صفر می باشد، یعنی بذر جهت جوانه زنی به درجه حرارت زیر صفر نیاز داشته و سرمای طبیعی و برف عامل ضروری و مؤثر در جوانه آن می باشد. به طور کلی جوانه زنی در رویشگاه طبیعی 80 تا 90 درصد می باشد. یعنی بذر برای جوانه زنی نیاز به سرما دارد.
ارزش غذایی:
شیرابۀ باریجه بوی تندی دارد و طعم آن گس بسیار تلخ، گزنده و نامطلوب می باشد. رنگ شیرابه سبز، قهوه ای یا سبز مایل به زرد یا تیره است. در ترکیبات شیمیایی آن عمــوماً 5/9 در صد اسانس (گاهی بیشتر)، 5/62 درصد رزین، 27 درصد صمغ و یک در صد آب وجود دارد. نوع مرغوب آن بر اثر سوختن کمتر از 10 درصد خاکستر بر جای می گذارند. اسانس به رنگ زرد روشن و با بوی تند می باشد که دارای هیدروکربورهای ترپنوئیدی مثل آلفا پینن، بتاپینن و دلتا- 3 کارن می باشد.
کاشت، داشت، برداشت
شروع رشد رویشی و یا جوانه زنی بذر اواخر اسفند تا اوایل فروردین می باشد با توجه به منو کارپیک بودن باریجه ادامۀ حیات به دو صورت خواهد بود:
الف) گیاهانی که مرحلۀ قبل اواسط تا اواخر خرداد رشد
رویشی متوقف می شود و برگ ها به آسانی از ریشه جدا و پراکنده می شوند و ریشــه باقی مانده در سال بعد به حیات ادامه می دهد. ب)در پایـه هایی که سال اخر عمر خود را طی می کنند شروع گلدهی اواسط تا اواخر اردیبهشت بذر دهی اواخر خرداد تا اواسط تیر و رسیدن بذر اواخر تــــیر می باشد.در نهایت ریشه پوسیده و از بین می رود. ولی یه طور کلی تجدید حیات از طریق بذر می باشد.
زمان تیغ زدن و برداشت شیرابه هنگامی است که برگ ها خشک و یا در شرف خزان می باشند. غالبا این زمان اوایل تیر ماه می باشد. برای استخراج شیرابه ابتدا خاک پای گیاه را کنار زده سپس قسمتی از پوست را جدا می کنند و به این ترتیب شیرابه گیاه به سرعت خارج می شود. هر چند روز یکبار با برداشتن لایه ای به قطر 5/0 سانتی متر پایین تر از محل بریده شده قبلی اصطلاحاً زخم را تازه کرده و موجب خروج شیرابه بیشتری می شود. این عمل تا خشک شدن کامل شیرابه ادامه می یابد. شیرابه های جمع آوری شده در مجاورت هوا رنگ قهوه ای تیره به خود می گیرد البته می بایست از بهره برداری از بوته های گل دهنده که حفظ آنها برای زاد اوری و تداوم بقا نسل گیاه ضروری می باشد خودداری شود.
موارد استفاده:
گیاه باریجه از ذخایر با ارزش صنعتی، دارویی و علوفه ای کشور می باشد که به صورت گونه های غالب و گونه های همراه ،تیپ های گیاهی وسیعی را در مناطق کوهستانی تشکیل می دهند. باریجه تنها گل و بذر می دهد. برگ گیاه به صورت سبز،کمتر مورد توجه دام قرار می گیرد. شیرابه ای که در اثر تیغ زدن یا خراش های طبیعی از ریشه، ساقه ،برگ و میوه تراوش می کند باریجه نامیده می شود که به خاطر مصارف دارویی و صنعتی ارزش فراوانی دارد. شیرابه دارای بوی قوی وطعم گـــس، تلـخ گزنده و نا مطلوب می باشد.
در مصارف دارویی و درمانی به عنوان نیرو دهنده، ضد سرماخوردگی و زکام و ضد تشنج کاربرد دارد. مردم از آن به عنوان مقوی معده و نیز ترمیم کننده زخم ها می باشد .مصارف صنعتی باریجه به نسبت زیاد و متنوع می باشد به عنوان مثال از آن نوعی چسب مخصوص و بیرنگ به دست می آید که در جواهر سازی مصرف دارد. همچنین در صنایع چاپ نساجی، تولید رنگ، عطر و ادکلن سازی مورد استفاده قرار می گیرد. مهمترین و مناسب ترین شیوه بهره برداری که مانع صدمه زدن می شود برش طولی می باشد.
